De pauzes van Ben

Ben: een 58-jarige productiemedewerker bij een plantenkwekerij geeft aan zoveel moeite te hebben met ontspannen tijdens het werk. “Als er orders binnenkomen, vooral op maandagen, blijf ik daar maar aan denken en denk steeds maar weer “het moet af”. Daardoor werk ik zo hard dat ik mijzelf geen rustmomenten gun. Mijn collega’s doen het iets rustiger aan, maar ik kan dat niet goed. Alleen in de middagpauze zitten we een half uur in de kantine. Doordat ik van mijzelf zo hard moet doorgaan, ben ik eigenlijk bekaf aan het einde van die maandagen. En dan moet je nog een week... dat houd ik niet meer vol. In overleg met de bedrijfsleider pak ik nu ook tussendoor wat rustmomenten, ik ga dan heel even in een hoekje zitten. Mijn collega’s weten dat dat voor mij belangrijk is en zien het aan mij als het teveel wordt. Zij waarschuwen me dan dat het tijd wordt voor een pauze.

Werkplezier

Ron schrijft op wat hem dwarszit

Ron: een medewerker bij een glastuinbouwbedrijf had moeite met het loslaten van het werk. Hij bleek maar nadenken over wat er is misgegaan op een dag en maakte zich daar druk om. Voelde zich een beetje te verantwoordelijk. Hij besefte dat dit je-druk-maken vooral ook wel in zijn eigen hoofd zat. Wat hem hielp was om aan het einde van een dag op te schrijven wat hem hierin dwars zat. Soms besprak hij dit met de bedrijfsleiders, maar meer nog merkte hij bij het opschrijven dat het eigenlijk niet zo belangrijk was en hielp het in snippers scheuren van deze piekergedachten ook al genoeg.

Frans zet de dag letterlijk van zich af

Frans, een hovenier, heeft een ander ritueel om het werk los te laten als de werkdag voorbij is: “ik neem me voor dat mijn werkdag eindigt als ik mijn pet afzet, dat werkt echt door in mijn gedachten. Ik douche de dag van me af en trek andere kleren aan. Voorheen had ik op vrije momenten thuis mijn werkkleding nog aan en pet nog op, maar nu ik dat meteen uit en afdoe, zet ik de dag letterlijk van me af.

Tips voor werkgevers
werknemers

Marieke loopt alleen een rondje in de natuur

Marieke, een kantoormedewerker bij een Landschapsorganisatie, genoot altijd al wel van de lunchwandelen buiten. In de mooie natuur waar ze werkt. Wat overigens voor iedereen aan te raden is: rustig bewegen in de natuur is voor iedereen heilzaam. Maar kiest er vaker voor dat even alleen te doen, want: “als ik met anderen spreek, blijven mijn hersenen malen. En de praatjes gaan vaak toch over het werk. Lekker alleen lopen en genieten van de geluiden om me heen, daar laad ik veel meer van op”.

 

Waarom Stigas?

Sectorspecifieke kennis

Met een gemotiveerd en gespecialiseerd team, boordevol kennis van de agrarische en groene sector, zetten we ons dagelijks in voor een gezonde werkplek.

Gewaardeerd met een 8+

Wij kennen de sector door en door, zijn onafhankelijk en opereren zonder winstoogmerk. Samenwerking staat bij ons centraal.

14.000 bedrijven gingen je voor

Sinds 1986 zetten wij ons in voor een gezonde sector. Meer dan 14.000 bedrijven gingen je al voor.